De zon schijnt aan een bijna wolkeloze hemel boven het met sneeuw bedekte Boschveld. In de buurttuin zijn een paar mensen bezig om een stapel winterpenen in plakjes te snijden. Een ander is sinaasappelen aan het uitpersen. De lege helften van de sinaasappelen worden niet bij het tuinafval gedaan, maar even later gevuld met gesmolten vet vermengd met vogelzaad.
De tafels worden voorzien van kleedjes en waxinelichtjes. De wind blaast de kleedjes ophoog, maar met een paar klemmen wordt dit opgelost. Een van de opbergkisten wordt sneeuwvrij gemaakt om zo te kunnen dienen als buffet.
Het besneeuwde pad wordt bestrooid met wat zand om de gladheid te voorkomen. Tussen de bomen worden wat vlaggetjes opgehangen om de feestelijkheid te verhogen.
Even verderop worden planken verkleind met een bijl. Dit hout dient om een vuurtje te maken. Boven het vuur wordt een driepoot geplaatst met vanuit de top een ketting waaraan een grote pot wordt gehangen. In de pot gaan de wortelschijfjes, wat gesnipperde uitjes, het sinaasappelsap, wat kruiden en nog een paar ingrediënten. Als de pot warm is wordt er water toegevoegd en zo ontstaat er langzaam een soep.
Langzaamaan komen er steeds meer mensen in de tuin. Het buffet wordt gevuld met zelfgebakken cakes en pizza's, maar ook lekkernijen die zo uit de supermarkt komen. Warme koffie en choco verwarmen de bezoekers. Op een boomstam worden amandelen uit eigen tuin gekraakt en zijn anderen bezig een ketting te maken van pinda's in dop. Ja ook aan de vogeltjes wordt gedacht.
Gesprekken komen op gang. De zon maakt langzaam plaats voor de halve maan. De soep is ondertussen gepureerd en geconsumeerd samen met een stuk brood. De waxinelichtjes komen steeds meer tot hun recht en het vuur zorgt voor wat warmte, nodig omdat de zon er nu niet meer voor zorgt. Ook is er wat rook, die echt alle kanten opwaait.
Het is duidelijk gezellig en bewoners wisselen ideeën met elkaar uit, maar er zijn ook serieuze gesprekken. De warme glühwein is welkom. Een muziekje op de achtergrond en mensen die constant bezig zijn. Ieder doet wat hij of zij leuk of nodig acht. Er is een ongedwongen gezellige sfeer. Tegen etenstijd vertrekken steeds meer bewoners. De achterblijvers ruimen de spullen op.
En zo eindigt ook deze vrijdagavond in de Boschveldtuin.
